Czkawka u psa
Na pewno każdy właściciel psa, zwłaszcza szczenięcia, był kiedyś świadkiem czkawki u swojego pupila. Czy jest to zjawisko normalne? Czy należy mu przeciwdziałać? Aby odpowiedzieć na te pytania, należy najpierw wyjaśnić, czym jest czkawka u psa.
Czkawka u psa to wynik dostania się powietrza wraz z pokarmem do układu pokarmowego. Jest mimowolnym ruchem przepony i trudno się jej pozbyć. O ile człowiek może zastosować kilka metod pozbycia się czkawki, o tyle psy nie są w stanie tego uczynić. Jak więc zapobiegać u nich czkawce?
Przeciwdziałanie czkawce u psa
Przede wszystkim dobrze jest tak przygotowywać jedzenie, by pies nie był w stanie jeść go łapczywie. To przy takim łapczywym pochłanianiu pokarmu do przewodu pokarmowego dostaje się najwięcej powietrza. Z tego też zresztą względu na czkawkę najczęściej cierpią szczenięta, które zwykle bardzo łapczywie jedzą.
Jak więc podawać jedzenie psu, by nie połykał wraz z nim nadmiaru powietrza? Jednym ze sposobów jest podawanie mniejszych porcji pokarmu. Można też po prostu podawać jedzenie w tak zwanych miskach spowalniających. Mają one zwykle w środku różne przeszkody, przez które psu trudniej wydobyć pokarm. Niektóre posiadają specjalne wypustki (miski-jeże), inne labirynt, przez który pies musi przepchnąć kawałek pokarmu, by go zjeść. Ciekawym rozwiązaniem są też powszechne ostatnio maty węchowe. Są to zwykle gumowe wycieraczki z gęsto przeplecionymi przez ich dziurki paskami polaru. Pokarm wrzucony w taką matę musi być najpierw przez psa odszukany, co samo w sobie spowalnia jedzenie. Maty takie pełnią dodatkowo jeszcze jedną funkcję. Ze względu na to, że wymagają od psa węszenia, niejako zmuszają go do pracy umysłowej i jednocześnie pomagają w przypadku problemów emocjonalnych: nadmiernego stresu, lęku czy pobudzenia. Dzieje się tak, ponieważ węszenie zmusza psa do skupienia się na tym zajęciu, a dodatkowo sam proces węszenia powoduje wyrzut endorfin, czyli hormonów szczęścia.
Nawiązując do kwestii problemów emocjonalnych, czkawka u psów może także wynikać właśnie z nich. W takiej sytuacji, by jej zapobiegać najlepiej jest wpłynąć na stan emocjonalny psa, pomagając mu radzić sobie z danym problemem. Można tutaj przekierować jego uwagę na coś przyjemnego (zabawkę, jedzenie, interakcję z właścicielem), można także wykorzystać matę węchową lub w inny sposób nakłonić do przekierowania się na węszenie.
Czy czkawka u szczeniaka jest groźna
Jeżeli jednak, mimo zastosowanych środków zaradczych, czkawka nie ustępuje, to nie ma się czym martwić. Na szczęście nie jest ona groźna, jeśli występuje u szczeniaka 2-3 razy dziennie, a u psa dorosłego sporadycznie i dodatkowo zawsze trwa krótko. Z weterynarzem należy skonsultować się w sytuacji, gdy czkawka u szczeniaka lub psa dorosłego trwa dłużej niż 30 minut i występuje często, a dodatkowo towarzyszy jej kaszel.
Niepokojące jest również, jeśli czkawka występuje wraz z trudnościami z oddychaniem, krótkimi bezdechami, jeśli towarzyszy jej świszczący oddech, brzmi podobnie do trąbienia, w trakcie jej trwania pies ma niebieskie dziąsła lub odruchy wymiotne. Wszystkie te niepokojące objawy wymagają natychmiastowego skonsultowania się z lekarzem weterynarii, ponieważ mogą świadczyć o wystąpieniu astmy, zapalenia płuc lub niewydolności oddechowej, w tym problemów z tchawicą.
Jeśli nasz pies miewa czkawkę bez dodatkowych objawów tylko od czasu do czasu, to nie musimy się martwić – jest to całkowicie normalny, naturalny odruch przepony na nadmiar powietrza. Zawsze jednak należy obserwować psa podczas czkawki i zwracać uwagę na możliwe objawy towarzyszące, a także intensywność i czas trwania czkawek.
2 komentarzy
Amstaf:
A widział ktoś kiedyś żeby amstaf miał czkawkę? Bo mój ma i jest wtedy taki bezradny, że można paść ze śmiechu. Wcześniej myślałem, że tylko małe psy, jakieś ozdobne jorki mają czkawkę, ale okazało się, że nie. I wcale nie jest tak, że to czkawka u szczeniaka. Mój am ma już 4 lata!
Marko:
A to teraz wiem skąd te kolejki u weterynarzy…. Nie przesadzajcie, czkawka u psa to w miarę normalne zjawisko. Mój wilczur też miał i nigdy nic niepokojącego się przy tym nie zdarzyło. Kichnął, prychnął i już. Czkawka przechodziła prędzej lub szybciej ale przechodziła.