Gronkowiec na twarzy

Według naukowców nawet 50% populacji można uznać za nosicieli gronkowca, zatem gronkowiec na twarzy nie powinien specjalnie zaskakiwać ani samych pacjentów, ani lekarzy. Większość zmian chorobowych na twarzy pacjenta powoduje gronkowiec złocisty twarzy, choć istnieje także bakteria zwana gronkowcem skórnym. Jakie schorzenia najczęściej powoduje gronkowiec złocisty na twarzy i w jaki sposób można się przed nimi uchronić?

Jak się nie zarazić gronkowcem złocistym na twarzy?

Jako bakteria, gronkowiec złocisty znajduje się najczęściej na skórze twarzy, może również być obecny w błonach śluzowych, głównie w okolicy nosa i gardła. Jednak jego obecność nie musi oznaczać od razu zachorowania.

Gronkowiec skórny jest dużo łagodniejszą postacią gronkowca, która rozwija się jedynie wtedy, gdy pacjent jest mocno osłabiony, gorączkuje, a jego układ immunologiczny walczy z jakąś infekcją. Wówczas od zarażenia gronkowcem, do jego namnożenia i wywołania zmian chorobowych wystarczą zaledwie dwie godziny.

Dość powszechne są natomiast zarażenia gronkowcem złocistym, który rozwija się po zranieniu skóry. Do takiego zranienia może oczywiście dojść całkiem przypadkiem, jednak gronkowcem złocistym można się zarazić także w szpitalu, po zabiegach operacyjnych czy u kosmetyczki, która używa ostrych narzędzi, wykonując np. manicure. U pacjentów, którzy cierpią z powodu nadmiernego łojotoku czy niewłaściwego rogowacenia naskórka, także może dojść do rozwoju stanów zapalnych, wywołanych przez gronkowca.

Czym się objawiają choroby wywołane przez gronkowca twarzy?

Gronkowiec złocisty na twarzy nie tylko jest obecny, ale może również doprowadzić do różnego rodzaju zmian chorobowych i stanów zapalnych skóry. Przy zakażeniu gronkowcem na twarzy dochodzi najczęściej do zapalenia mieszków włosowych, które otaczają pojedyncze włosy ropną wydzieliną. Takie zmiany są widoczne głównie na twarzy, tułowiu oraz na kończynach.

U mężczyzn zapalenie mieszków może mieć bardziej inwazyjny przebieg i często kończy się zarażeniem figówką gronkowcową, która atakuje mieszki włosów na twarzy. W tym przypadku zmiany ropne pojawiają się na brodzie, policzkach oraz nad górną wargą, czyli tam, gdzie jest obecny zarost. Figówka nie atakuje natomiast skóry głowy.

Małe rany, do których dostał się gronkowiec, będą się gorzej goić, dlatego w ich leczeniu często stosuje się antybiotyki, także w postaci maść do stosowania zewnętrznego. U części pacjentów gronkowiec na twarzy może także zaatakować nos i gardło, worki spojówkowe oraz krawędzie powiek. Wszystkie te powierzchnie łączy jedno: wysokie prawdopodobieństwo pojawienia się ropnych zmian, które ze względu na lokalizację będą trudne do wyleczenia.

Jak wyleczyć gronkowca na twarzy?

Większość chorób skóry, wywołanych przez gronkowca, leczy się objawowo, stosując odpowiednie maści i leki na wzmocnienie. W wielu przypadkach do rozwoju zmian chorobowych dochodzi bowiem u pacjentów, których dieta jest uboga w niektóre składniki mineralne czy witaminy. Przy bardziej inwazyjnych zmianach, jak np. przy czyrakowatości spowodowanej przez gronkowca, stosuje się antybiotyki i leki sterydowe, choć kuracja nie zawsze jest skuteczna. Duże znaczenie dla wyzdrowienia ma dieta, która powinna obfitować w witaminę C oraz naturalne antybiotyki.

Niektórym pacjentom przydadzą się probiotyki, które można przyjmować także dzięki częstemu spożywaniu jogurtów i innych produktów bogatych w probiotyki. Ważna jest również odpowiednia higiena, ale trzeba także uważać na sposób przechowywania produktów spożywczych, które mogą także sprzyjać zarażeniu gronkowcem.