Gronkowiec skórny

Gronkowiec złocisty to jedna z najgroźniejszych bakterii, która u większości osób może się znajdować na skórze twarzy, ale również w nosie czy w gardle. Gronkowiec złocisty na skórze może powodować zarówno zapalenie mieszków włosowych u osób dorosłych, jak i u małych dzieci, u których powoduje liszajowate zapalenia skóry. Czym zatem różni się gronkowiec skórny od gronkowca złocistego i czy w jakiś sposób można się ustrzec przed zakażeniem skóry, który wywołuje ta bakteria?

Różne rodzaje gronkowca

Choć wydawałoby się, że wszelkie zmiany skórne powinien wywoływać gronkowiec skórny, to zgodnie z prawdą za takie zmiany odpowiada gronkowiec złocisty. Oba rodzaje bakterii zlokalizowane są w podobnych miejscach, a więc na skórze czy w błonach śluzowych, jednak gronkowiec na skórze nie wywołuje żadnych zmian chorobowych, jeśli nosiciel nie ma obniżonej odporności lub nie cierpi na jakąś infekcję.

Nieco inaczej wygląda sytuacja, gdy mamy do czynienia z nosicielem gronkowca złocistego. W tym przypadku nawet niewielkie zranienie skóry może się zakończyć zakażeniem. I to właśnie drobne rany, otarcia, ale również nadmierna potliwość czy łojotok mogą sprzyjać chorobom wywoływanym przez gronkowca.

Jakie choroby wywołuje gronkowiec?

Gronkowiec złocisty na skórze może doprowadzić do różnych chorób skóry. Najczęściej wywołują zapalenie mieszków włosowych, charakteryzujących się ropnymi wykwitami, przy czym zakażone mieszki znajdują się na twarzy czy tułowiu. U mężczyzn we wszystkich miejscach, w których pojawia się owłosienie na twarzy, może się rozwijać figówka gronkowcowa, która jest z kolei przewlekłym zapaleniem mieszków włosowych. Gdy dochodzi do ropnego zapalenia mieszków, a jednocześnie wytwarza się czop martwiczy, dochodzi do powstania czyraka. U dorosłych może również pojawić się podobne schorzenie, jakim są ropnie mnogie pach.
Choroby wywołane przez gronkowca u dzieci

U niemowląt również mogą się pojawić ropnie mnogie, które jednak wynikają głównie z zaniedbań higienicznych. Krótko po urodzeniu, może się pojawić także liszajec pęcherzowy, który może się zamienić w postać cięższą, jaką jest zapalenie pęcherzowe skóry. Na skórze dziecka pojawiają się pęcherze, które dość szybko pękają. W tym samym czasie skóra dziecka schodzi płatami, a jednocześnie po pęcherzu pojawia się sącząca się rana. Ta choroba jest co prawda charakterystyczna dla niemowląt, niemniej jednak może występować także u starszych dzieci oraz u osób dorosłych.

Jak walczyć z gronkowcem

Niektórzy lekarze, po pojawieniu się pierwszych objawów chorobowych, sięgają po antybiotyki, którymi leczą głównie czyrakowatość. Warto jednak mieć na uwadze fakt, że gronkowiec namnaża się głównie wtedy, gdy organizm nosiciela jest osłabiony oraz pojawiła się podwyższona temperatura. Sprzyja temu również niewłaściwa dieta, uboga w niektóre witaminy i mikroelementy.

Skutecznym sposobem na walkę z gronkowcem jest przestrzeganie zasad higieny, a więc częste mycie rąk. Gronkowcem można się zarazić np. u kosmetyczki w czasie drobnych zabiegów kosmetycznych, w których sięga się ostre narzędzia. Równie często pacjenci zarażają się gronkowcem w… szpitalach, gdzie dochodzi do zarażenia po zabiegach chirurgicznych. Wynika to z faktu, że według niektórych szacunków nawet co druga osoba jest nosicielem gronkowca.

Miłośnicy medycyny niekonwencjonalnej zalecają sięgnięcie po srebro koloidalne czy częste przemywanie miejsc zarażonych wodą utlenioną. Pomocne może być również stosowanie naturalnych środków na zwalczenie bakterii, np. czosnku, wyciągu z pestek grapefruita czy uwzględnienie goździków w diecie.