Lamblie – objawy skórne

Lamblia, czyli jednokomórkowy pierwotniak niewidoczny dla nas gołym okiem, to najpopularniejszy pasożyt ludzkiego przewodu pokarmowego. Z reguły zakażenie nim przebiega bezobjawowo: możemy nie zdawać sobie sprawy, że w dzieciństwie przechodziliśmy lambliozę. U większości ustępuje ona samoistnie, a organizm nabywa odporność na zakażenie lambliami, przez co nie występuje ona w późniejszym, dorosłym życiu. Gdy pojawiają się lamblie objawy skórne mogą być jednym z objawów, który pozwoli nam rozpoznać problem.

Zarażenie lambliami

Do zarażenia dochodzi w wyniku połknięcia cyst. Drogą, jaką przenoszą sie cysty lamblii, jest skażona kałem woda, która pochodzi z rzek, stawów, studni czy z strumieni górskich zanieczyszczonych odchodami zwierzęcymi. Cystami lamblii zarazić możemy się bezpośrednio od innej osoby bądź zwierzęcia lub za pomocą przedmiotów wspólnego użytku. Ważne jest również mycie żywności, bowiem i tą drogą może dojść do zarażenia.

Lamblie u dzieci

Objawy lambliozy są niejednoznaczne. Przekładają się zazwyczaj na ilość zablokowanych komórek nabłonkowych, co prowadzi do zmniejszenia powierzchni chłonnej. Jeśli ilość lamblii jest praktycznie znikoma, nie występują prawie żadne objawy. Dlatego też większość ludzi nie jest świadoma, że miała w dzieciństwie kontakt z pasożytem: właśnie w ten sposób nabyli oni odporność na niego.

W 10% przypadków dochodzi do bardzo intensywnego rozwoju lamblii w dwunastnicy, a w innych, skrajniejszych wypadkach także w drogach żółciowych. Dzieci mogą skarżyć się wtedy na ból brzucha, jednak nie będą mogły wskazać dokładnego miejsca bólu. Bóle powinny ustąpić samoistnie, jednak po pewnym czasie mogą powrócić. Jeśli dziecko ma lamblie, objawy skórne jakie mogą towarzyszyć pasożytowi, to przede wszystkim wysypka. Dodatkowo skóra dziecka nabiera koloru papieru, a pod oczami pojawiają się sińce.

Jak wykryć lamblie?

Nie ma jednego, skutecznego sposobu, który pozwoliłby nam na wykrycie pasożyta w ciele. Badanie kału rzadko kiedy może potwierdzić obecność w nim cyst lamblii. Dlatego właśnie większość badań wykonanych u chorych przewlekle dzieci nie wykazało obecności choroby.

Czynnikiem, który powinien wzbudzać nasz niepokój może być brak apetytu u dziecka, które chce jednak jeść ciągle słodycze. U niektórych osób lamblioza z dzieciństwa ciągnie się do dorosłości. U osób tych objawy są nieco inne, ze względu na zmianę miejsca kolonizacji lamblii. Atakują one pęcherzyk żółciowy, co sprawia, że są niewykrywalne dla naszego układu odpornościowego. Podstawowe objawy to uczucie zmęczenia, szarawy odcień skóry oraz bóle w prawym podbrzuszu, pojawiające się po posiłku.

Leczenie lambliozy

Zwalczanie lamblii za pomocą trucia i zabijania przynosi krótkotrwałe efekty, ponieważ ponowne zarażenie lambliami to kwestia czasu. Niekiedy nie trzeba nawet się nimi zarażać: niektóre potrafią ukryć się i przetrwać w naszym pęcherzyku żółciowym.

Jedyny skuteczny sposób to poprawa kondycji naszego organizmu. Musi on uporać się z lambliami i uodpornić się na kolejne zarażenie nimi. Pierwszym krokiem jest całkowita eliminacja słodyczy, zwiększenie ilości tłuszczów oraz ograniczenie węglowodanów pochodzących z skrobiowych produktów. Pomoże nam również spożywanie większej ilości czosnku, cebuli czy picie naparu z glistnika.