Larwy tasiemca

Tasiemiec jest jednym z pasożytów, które rozwijają się w ciele człowieka. Paradoksalnie jednak zarażenie tasiemcem nie jest takie proste, choć może do niego dojść jeśli człowiek zje zarażony wągrzycą kawałek wieprzowiny czy dziczyzny. Do pełnego rozwoju, larwy tasiemca potrzebują żywiciela ostatecznego, jakim jest człowiek, oraz żywiciela pośredniego, jakim jest świnia domowa lub dzika. W jaki sposób roznoszą się jaja tasiemca i czy można się nim zarazić, łykając kapsułki sprzedawane w Internecie?

Najpopularniejsze objawy zarażenia tasiemcem

Zarażenie jajami tasiemca zazwyczaj kojarzy się z układem pokarmowym oraz szybką utratą wagi przez zarażonego. Nie jest to do końca zgodne z prawdą. Owszem, pacjent, w którego organizmie znajduje się larwa tasiemca, może chudnąć, ale równie często po zarażaniu tasiemcem organizm nie wykazuje żadnych zmian w zakresie wagi. Zdarza się, że osoby zarażone tasiemcem to osoby z nadwagą.

Najczęściej jednak przy zarażeniu jajami tasiemca pacjent odczuwa dyskomfort ze strony układu pokarmowego – może cierpieć na nudności i wymioty albo na zaparcia czy biegunki. Częstym objawem towarzyszącym zarażeniu tasiemcem są bóle brzucha, ogólne osłabienie czy apatia.

U niektórych pacjentów wągry z jajami tasiemca mogą się przedostać do innych narządów, gdzie prowadzą do powstania groźnych dla zdrowia objawów. Przy wągrzycy w mózgu może dochodzić do silnych bólów głowy oraz do ataków padaczki, natomiast przy wągrzycy zlokalizowanej w okolicy narządu wzroku, pacjent może także cierpieć na kłopoty z widzeniem lub nawet na zniekształcenia oka.

Tasiemcem można się zarazić przez zjedzenie kawałka mięsa wieprzowego lub z dzika, w których znajdują się wągry z jajami tasiemca, jednak takie mięso musi być zjedzone w postaci surowej lub niedogotowanej. Natomiast mięso pochodzące ze sklepu jest bezpieczne, bowiem przy uboju przemysłowym każde zwierzę jest badane pod kątem obecności w ich mięśniach larw tasiemca.

Cykl rozwojowy tasiemca

Do pełnego rozwoju larwy tasiemca potrzebują człowieka oraz świni, przy czym może to być albo świnia domowa, albo dzik. Jaja tasiemca są wydalane z organizmu człowieka wraz z kałem. Jeśli w takiej postaci dostaną się do układu pokarmowego świni, gdzie się rozwijają w układzie pokarmowym. Następnie przedostają się do mięśni, gdzie jako larwy otaczają się specjalną błoną, tworząc charakterystyczne wągry. To właśnie w takiej postaci muszą się dostać do organizmu ludzkiego. U świni tasiemiec w postaci wągrów umiejscawia się głównie w okolicy szyi lub języka.

Spożycie takiego mięsa w postaci surowej (np. podanej jako tatar), ale również jako mięso niedogotowane, może skutkować zarażeniem larwami tasiemca. Po zjedzeniu zarażonego mięsa w organizmie ludzkim dochodzi do strawienia błony otaczającej główkę tasiemca, zaś sam pasożyt może się przedostać do jelita, gdzie zazwyczaj dalej się rozwija; w skrajnych przypadkach larwy tasiemca rozwijają się wokół innych narządów. W jelicie tasiemiec rozwija się oraz produkuje jaja, które wraz z kałem wydalane są z organizmu.

Pełny rozwój larwy tasiemca w dojrzałego pasożyta może trwać nawet kilka lat. Dodatkowo należy pamiętać, że do wytworzenia larwy potrzebne jest mięso świni, dlatego zarażenie się tasiemcem poprzez łykanie kapsułek z jajami pasożyta nie jest możliwe. U niektórych pacjentów może dojść także do samozarażenia tasiemcem. Taka sytuacja jest możliwa, jeśli pacjent jest już nosicielem tasiemca, ale zarazi się ponownie pasożytem z jajami, np. wtedy, gdy cierpi na silne i uporczywe wymioty.