Włośnica u zwierząt

Włośnica jest chorobą pasożytniczą, którą wywołuje włosień kręty. Do jej zakażenia dochodzi na skutek spożycia mięsa zwierząt zaatakowanych przez larwy. Włośnicą nie można zarazić się od drugiego człowieka. W strefie klimatu umiarkowanego choroba ta dotyka świń, dzików, koni, królików, kóz czy owiec. Choroba przebiega gwałtownie i może skończyć się nawet śmiercią.

Włośnica u zwierząt - jak dochodzi do zakażenia?

Do zakażenia włośnicą może dojść na skutek spożywania mięsa świń czy dzików, w którym obecne są larwy groźnego pasożyta. Po spożyciu takiego mięsa, sok żołądkowy rozpuszcza otoczkę, a larwa włośnia dostaje się do jelita cienkiego. Stamtąd wnika do kosmków błony śluzowej. W ten sposób larwy dostają się do naczyń krwionośnych, a wraz z krwią rozprzestrzeniają się po całym ciele. Z czasem larwy zmieniają się w wągry, których otoczka wapnieje. Największym zagrożeniem dla człowieka jest włośnica u dzika oraz włośnica u świń domowych.

Objawy włośnicy

Pierwsze objawy choroby pojawić się mogą już następnego dnia po spożyciu zakażonego mięsa. Są to dolegliwości ze strony układu pokarmowego. Pojawiają się nudności, wymioty oraz gorączka. Druga faza zakażenia ma miejsce około 7-8 dni po zakażeniu. Wówczas mogą pojawić się bóle głowy, mięśni, kości, osłabienie, dreszcze, potliwość, majaczenie, wykwity skórne czy obrzęk twarzy i powiek. Trzecia faza zakażenia cechuje się bardzo silnymi bólami, które przypominają niekiedy bóle reumatyczne. U niektórych pacjentów dochodzi do szczękościsku, kłopotów z połykaniem czy porażenia nerwu twarzowego.

Jak rozpoznać włośnicę?

Oprócz wywiadu lekarskiego zawsze wykonuje się badanie krwi. W tym przypadku znaczenie ma aktywność enzymów mięśniowych oraz ilość granulocytów kwasochłonnych. Test ELSA z kolei pozwala na wykrycie przeciwciał, które są skierowane przeciwko antygenom włośnia. Niekiedy przydatne bywa badanie histopatologiczne mięśnia. Jednak, aby larwy do nich dotarły, musi minąć przynajmniej 10 dni od zakażenia.

Leczenie włośnicy

Włośnicę leczy się zarówno przyczynowo, jak i objawowo. W pierwszym przypadku pacjentowi podawane są leki przeciwpasożytnicze. Leczenie trwa około 10 dni, a kluczem do sukcesu jest jak najszybsze zaaplikowane lekarstwa. Są one najskuteczniejsze, gdy włośnica znajduje się w pierwszej fazie zakażenia. Leczenie objawowe polega oczywiście na łagodzeniu objawów, które towarzyszą chorobie. Są to wszelkiego rodzaju bóle i gorączka. Włośnicę bezwzględnie powinno się leczyć w szpitalu. Przez kilka tygodni po zakończonej terapii pacjent musi się oszczędzać i unikać nadmiernego obciążenia mięśni.

Groźne powikłania po przebytej włośnicy

Niestety, nierzadko włośnica prowadzi do bardzo groźnych dla człowieka powikłań. Na ogół mają one miejsce wówczas, gdy chorobę zdiagnozowano późno i tym samym leczenie zostało rozpoczęte ze sporym opóźnieniem. W takiej sytuacji dojść może do zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenia mózgu, zapalenia mięśnia sercowego, niewydolności serca, zatorowości płuc, zapalenia płuc, przedwczesnego porodu lub poronienia, zaburzeń rytmu serca, niedowładów, paraliżu, zaburzeń widzenia oraz zaburzeń psychicznych.

Jak zapobiec zakażeniu włośnicy?

Przede wszystkim, aby zapobiec zakażeniu włośnicą, należy unikać jedzenia mięsa, które nie zostało wcześniej zbadane. Tuszki mięsne, w których wykryte zostały larwy włośnia, powinny zostać bezwzględnie zlikwidowane. Poza tym lepiej nie spożywać mięsa niedosmażonego czy niedogotowanego, zwłaszcza mięsa wieprzowego oraz dziczyzny.