Autoimmunologiczne zapalenie wątroby

Autoimmunologiczne zapalenie wątroby (AZW) to przewlekłe schorzenie, którego początki sięgają lat pięćdziesiątych XX wieku. Choroba ta ma podłoże autoimmunizacyjne, a więc takie, w którym układ odpornościowy danego organizmu jest atakowany przez jego własne komórki. Jakie są najczęstsze przyczyny i objawy autoimmunologicznego zapalenia wątroby? Na czym polega jego leczenie?

Autoimmunizacyjne zapalenie wątroby występuje w trzech wariantach. Poszczególne typy choroby różnią się przede wszystkim rodzajem przeciwciał i sposobem przebiegu, inny jest także z reguły wiek pacjentów (typ II charakterystyczny jest dla dzieci).

Przyczyny autoimmunizacyjnego zapalenia wątroby

Jeśli chodzi o przyczyny tej choroby, dość trudno je wskazać. Zwykle wymienia się tu czynniki genetyczne, reakcję na działanie leku czy pojawienie się wirusa lub bakterii. Nierzadkie są przypadki, gdy autoimmunologiczne zapalenie wątroby współwystępuje z innym schorzeniem (np. z cukrzycą, celiakią, bielactwem, chorobą Hashimoto, toczniem rumieniowatym układowym, wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego czy chorobą Leśniowskiego-Crohna). Jak pokazują statystyki, AZW nawet czterokrotnie częściej dotyka kobiet niż mężczyzn. Ponadto może pojawić się u osób w każdym wieku, choć przeważają w tym wypadku pacjenci między 40 a 60 rokiem życia.

Objawy autoimmunologicznego zapalenia wątroby

Ciężko wymienić jednoznaczne objawy autoimmunologicznego zapalenia wątroby. Często różnią się one w zależności od płci czy wieku pacjenta. W wielu przypadkach nie pojawiają się w zasadzie żadne świadczące o tej chorobie symptomy. Najczęściej spotykane są delikatne objawy w postaci ciągłego zmęczenia (szczególnie w dzień), wzdęć, braku apetytu, a także ucisku i bólu pod żebrami po prawej stronie klatki piersiowej.

U kobiet zdarzają się zaburzenia miesiączkowania, problemy z cerą i nadmierne owłosienie ciała. Cięższe objawy autoimmunologicznego zapalenia wątroby to żółtaczka, mdłości, wymioty, ból w górnej okolicy brzucha, świąd skóry, podwyższona temperatura ciała oraz dolegliwości mięśniowo-stawowe. U niektórych pacjentów prowadzą one ostatecznie do marskości i niewydolności wątroby.

Leczenie autoimmunologicznego zapalenia wątroby

Wszystkie pojawiające się symptomy należy oczywiście niezwłocznie skonsultować ze specjalistą. Autoimmunizacyjne zapalenie wątroby to choroba wymagająca leczenia. Bagatelizowanie objawów lub próba pokonania ich domowymi metodami może doprowadzić do pogorszenia stanu zdrowia i powikłań.

W celu zdiagnozowania schorzenia lekarz przeprowadza wywiad, zleca morfologię, a następnie badania specjalistyczne – głównie chodzi tu o biopsję wątroby, ale również USG.

W większości przypadków stosuje się leczenie farmakologiczne, polegające przede wszystkim na zastosowaniu leków immunosupresyjnych, których zadaniem jest hamowanie wytwarzanych przez organizm przeciwciał. Jeśli nastąpi remisja, wówczas możliwe jest odstawienie leków, o ile dobre wyniki utrzymują się przez okres co najmniej dwóch lat. Chory musi być oczywiście nadal pod stałą kontrolą lekarską. W trudniejszych przypadkach, gdy tradycyjne metody leczenia nie przynoszą spodziewanych efektów, autoimmunologiczne zapalenie wątroby wymagać może operacji chirurgicznej w postaci przeszczepu.

Jeśli AZW zostanie rozpoznane wcześnie, wówczas rokowania są optymistyczne. Choroba nie powoduje też większych ograniczeń w normalnym, codziennym funkcjonowaniu, ani nie wymaga rezygnacji z pracy czy innych obowiązków. Poza leczeniem  wskazany jest oczywiście zdrowy tryb życia, w tym odpowiedni sposób odżywiania i racjonalne stosowanie innych leków, jednak autoimmunizacyjne zapalenie wątroby nie wymaga konieczności wprowadzania żadnej rygorystycznej diety.